Władysław Szpilman urodził się 5 grudnia 1911 roku w Sosnowcu, przy ul. Targowej 18 (dzisiejszy róg ul. Targowej i Szklarnianej). Był synem Samuela i Estery oraz najstarszym z rodzeństwa Henryka, Reginy i Haliny. Od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie muzyką. Jego muzyczny talent został szybko dostrzeżony, dlatego w 1926 roku wyjeżdża z rodzinnego Sosnowca, aby kształcić się w Warszawskiej Wyższej Szkoły Muzycznej im. Chopina. W 1935 roku Władysław Szpilman wraca do Warszawy, gdzie dzięki wsparciu Tadeusza Sygietyńskiego – twórcy zespołu „Mazowsze” - otrzymuje pracę w Polskim Radiu w Warszawie. Po rozpoczęciu II wojny światowej nadal pracuje w Polskim Radiu. 23 września 1939 r. daje ostatni koncert na żywo kiedy wybuch bomby przerywa audycję, a radio milknie na sześć kolejnych lat. W 1945 roku tym samym utworem wznawia nadawanie programu Polskiego Radia. Podczas wojny rodzice oraz rodzeństwo pianisty z Umschlagplatzu trafiają do obozu śmierci w Treblince gdzie zostają zamordowani. On sam, w drodze do załadunku, niemal w cudowny sposób został uratowany przez żydowskiego policjanta, który znał Szpilmana z gry w kawiarniach. Po wojnie Szpilman wraca do pracy w Polskim Radiu jako dyrektor działu muzycznego. Przez lata stworzył ok. 500 kompozycji. W1947 roku tworzy charakterystyczny sygnał Polskiej Kroniki Filmowej, a w 1961 organizuje pierwszy Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie. Władysław Szpilman zmarł 6 lipca 2000 roku w Warszawie. Jego grób znajduje się na powązkowskim Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.
Na koncert poświęcony Władysławowi Szpilmanowi zaprasza kielecka filharmonia 20 listopada o godzinie19.00.