Dotychczasowe wzorce wychowawcze ulegały stopniowej weryfikacji, co wpływało na kształtowanie ich pozycji społecznej i nowego wizerunku. Pojawiały się nowe pola żeńskiej aktywności, dążenie do wykształcenia, a także chęć kontynuacji procesów emancypacyjnych zapoczątkowanych w XIX w. Miało to ogromny wypływ na kształtowanie światopoglądu młodzieży żeńskiej, której przez stulecia wpajano, że najważniejszym celem w życiu kobiety jest zamążpójście i macierzyństwo w myśl zasady, że:… kobieta winna słuchać męża i być mu poddaną; cichą, cierpliwą, domem zajętą. Wystawa zabierze widza w niezwykłą podróż przez czas i historię, by pokazać mu codzienne życie ambitnych oraz pełnych marzeń i planów gimnazjalistek. Dziewcząt, przed którymi, dzięki zdobyczom emancypacyjnym ich babek i matek, przyszłość stała otworem, a nowe możliwości edukacji, dawały szansę na samodzielność i samorealizację.
Bohaterki wystawy – uczące się, dojrzewające, wkraczające w dorosłe życie dziewczęta – prowadzą widza przez swą codzienność. Opowiedzą o szkolnych mundurkach, internacie, niewygodnych strojach gimnastycznych, potańcówkach, pierwszych miłościach, ulubionych przedmiotach, czy o tym według kogo ....błędnym i dla chrześcijańskiego wychowania szkodliwym jest tzw. system „koedukacji”. Ekspozycja podzielona będzie na dwie części. Pierwsza poświęcona organizacji szkolnictwa żeńskiego i wszelkim aspektom życia szkolnego dziewcząt. Część druga zawierać będzie charakterystykę wszelkich form aktywności pozalekcyjnej.
Źródło: Muzeum Narodowe w Kielcach