Obchody rozpoczną się marszem pamięci, czyli przejściem szlaku, którym przez górę Brusznię szli w styczniu 1863 roku ochotnicy z Białogonu na miejsce zbiórki powstańców na Karczówce. Wymarsz rozpocznie się w niedzielę o godz. 9.30. Jedna z grup wyruszy sprzed bramy Kieleckiej Fabryki Pomp w Białogonie, zaś druga, o tej samej godzinie rozpocznie marsz z Czarnowa, ze skrzyżowania ulic Piekoszowskiej i Białogońskiej. Następnie grupy spotkają się przy krzyżu na górze Brusznia i stamtąd wspólnie pomaszerują na Karczówkę do kościoła św. Karola Boromeusza.
W tym samym czasie młodzież z kieleckich szkół, harcerze i osoby ze środowisk patriotycznych, a także żołnierze z kieleckiego garnizonu symbolicznie zapalą znicze kieleckich cmentarzach oraz w miejscach pamięci powstania.
Kulminacją wydarzeń będzie uroczysta msza święta w kościele pw. św. Karola Boromeusza na Karczówce, odprawiona w intencji Ojczyzny. Msza rozpocznie się o godzinie 12.00. Będą w niej uczestniczyć poczty sztandarowe: Wojska Polskiego, policji, organizacji kombatanckich i patriotycznych, kieleckich szkół, grupa rekonstrukcji historycznej „Pułk Żuawów Śmierci” z Buska-Zdroju oraz grupa rekonstrukcji historycznej 4. Pułku Piechoty Legionów z Kielc. W trakcie mszy będzie można też wysłuchać kolęd w wykonaniu chóru „Echo Łysicy” z Bielin.
Uroczystości zakończy około godz. 13.00 apel pamięci, salwa honorowa przy pomniku powstańców usytuowanym przy klasztornym murze na wzgórzu Karczówka. W tym miejscu zostaną również złożone wieńce.
Miejsca narodowej związane z powstaniem styczniowym, gdzie zapłoną znicze:
Cmentarz Wojsk Polskich przy ul. ks. P. Ściegiennego.
Pod Pomnikiem Bohaterów walk o Niepodległość Polski w latach 1863-1921 oraz na grobach powstańców styczniowych, których doczesne szczątki spoczywają na tym cmentarzu (Feliksa Błaszczyńskiego, Władysława Chmurzyńskiego, Józefa Hena, Wojciecha Klamki, Pawła Kostrzewskiego, Lucjana Kozłowskiego, Adama Śliwińskiego, Karoliny Wojciechowskiej, Konstantego Szelągowskiego, Karola Wójcickiego, Feliksa Klimontowicza, Leonarda Brokla, Franciszka Cieślińskiego).
Cmentarz Nowy przy ul. Spokojnej.
W miejscach wiecznego spoczynku: ojca Kolumbina Tomaszewskiego – uczestnika przygotowań do zrywu narodowego Polaków i ostatniego bernardyna w klasztorze na Karczówce, ks. Grzegorza Michalskiego – przed powstaniem organizował manifestacje patriotyczno - religijne, podczas jego trwania odbierał przysięgi od powstańców i udzielał pomocy walczącym patriotom, ks. Sykstusa Klemensiewicza - członka organizacji narodowej, na mogiłach weteranów powstania styczniowego, spoczywających na tym cmentarzu: Wojciecha Pniaka, Wincentego Pobochy, Franciszki Sieradzkiej, Karola Kolanowskiego, Józefa Wędzińskiego.
Cmentarz Stary przy ul. ks. P. Ściegiennego.
W miejscach wiecznego spoczynku weteranów powstania 1863 r. (ok. 51 nazwisk), na grobowcu kanoników kieleckich, gdzie znajduje się tablica epitafijna poświęcona ks. Prałatowi Józefowi Ćwiklińskiemu, organizatorowi wystąpień patriotycznych w Kielcach poprzedzających wybuch powstania styczniowego.
Cmentarz Komunalny I przy ul. Z. Kwasa
W miejscach wiecznego spoczynku weteranów powstania 1863 r. (Gustawa Schona, Kazimierza Frycza, Karola Frycza).
Na skrzyżowaniu ulic Domaszowskiej i Poleskiej pod krzyżem upamiętniającym manifestacje patriotyczne z lat 1861-1862.
Pod tablicą pamięci powstania styczniowego umieszczoną na budynku PZU przy ul. Dużej. Stał tu Dom, w którym mieszkał Wojciech Biechoński, komisarz Rządu Narodowego. W domu tym odbywały się narady dowódców powstania styczniowego.
Na Cmentarzu Piaski pod historycznym krzyżem. Krzyż upamiętnia wydarzenie z czasu przed powstaniem styczniowym. Rankiem, 4 kwietnia 1861 roku, na jadącego ks. Józefa Zajdlera z Wiatykiem do chorego, napadło na ul. Czarnowskiej dwóch żołnierzy rosyjskich. Sprofanowano najświętszy sakrament i znieważono kapłana. Na miejscu zdarzenia usypano ziemny kopczyk, na którym postawiono kamienny krzyż z napisem „Bogu Wszechmogącemu na chwałę”. Postawił go 2 maja 1861 roku Mikołaj Żelichowski. Kiedy w 1865 roku Rosjanie zamierzali krzyż usunąć, Mikołaj Żelichowski wystąpił w jego obronie. Został skazany na roty aresztanckie i zesłany dożywotnio na Syberię, powrócił ułaskawiony po szesnastu latach. W latach 70. ubiegłego wieku, urzędujący przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej, wykorzystując jako pretekst przebudowę ul. Czarnowskiej na jezdnię dwupasmową, polecił krzyż przenieść na cmentarz Piaski. Przez dziesiątki lat stał zapomniany, zagubiony wśród grobów. W 2010 roku został odnowiony przez Stowarzyszenie Ochrony Dziedzictwa Narodowego w Kielcach oraz przeniesiony w miejsce widoczne i opatrzony okolicznościową tablicą.
Źródło: klasztor Karczówka
