Muzyka wizualna - prezentacja utworów filmowych i przestrzennych PIOTRA KAMLERA
Tematem wystawy są wzajemne relacje między muzyką a sztukami plastycznymi. Wystawa składa się z dwóch odrębnych i pozornie przeciwstawnych wydarzeń odbywających się w tym samym miejscu i w tym samym czasie. Na ekranie telewizyjnym, umieszczonym wśród kilkudziesięciu metalowych struktur przestrzennych, odbywa się permanentna projekcja abstrakcyjnego filmu animowanego zatytułowanego "5 utworów wizualnych na komputer solo" zrealizowanego specjalnie na tę okazję. Jednoczesna prezentacja nieruchomych rzeźb i ruchomych obrazów filmowych ma podkreślić specyfikę pojęcia ruchu i jego rolę jako odrębnego i pełnowartościowego środka wyrazu artystycznego. Jest to również próba odpowiedzi na pytanie: czy jest możliwe wspólne i wymienne traktowanie dźwięków i ruchomych obrazów w plastyczno-muzycznym spektaklu?
Rysunki scenograficzne projektów kostiumów i dekoracji autorstwa KRYSTYNY KAMLER do spektakli teatralnych.
Autorka jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Łodzi i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1967 roku rozpoczęła pracę jako scenograf u boku Jerzego Grzegorzewskiego w Teatrze im. St. Jaracza w Łodzi – Białą Diablicą Webstera, następnie Czajką Czechowa. Swoje spektakle realizowała w wielu teatrach Polski, kreując w sumie 40 różnych spektakli. W Warszawie związana była z Teatrem Dramatycznym za dyrekcji Gustawa Holoubka oraz z Teatrem Studio Jerzego Grzegorzewskiego. Współpracowała ze znakomitymi reżyserami: Jerzym Grzegorzewskim, Witoldem Zatorskim, Adamem Hanuszkiewiczem, Markiem Walczewskim, Tadeuszem Łomnickim, Zbigniewem Zapasiewiczem i innymi. Za granicą w 1982 roku zrealizowała z Gustawem Holoubkiem Zemstę Fredry w Genewskim Theatre de Carouge, a z Antoinem Vitezem pracowała w Theatre Nationale de Chaollot w Paryżu. W latach 1969-1974 mieszkała w Paryżu, gdzie zajmowała się modą, projektując ubiory pret a porter dla kilku domów mody. Od 1993 do 2010 roku była wykładowcą historii i projektowania kostiumu w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dziś, większość reżyserów, z którymi autorka wystawy współpracowała, nie żyje, a ich nazwiska przeszły już do historii teatru polskiego. Niech więc wystawa przypomni choć w ten sposób ten teatr – tak przecież ulotny.
Uroczyste otwarcie obu wystaw odbędzie się 10 maja.
Tekst: Urszula Sokołowska - Filharmonia Świętokrzyska
