„Słoneczniki bez słońca” w choreografii Dawida Pieróga stanowią wyraz fascynacji autora kulturą Romów. Przy akompaniamencie muzyki m.in. Gorana Bregowicia czy zespołu Bijelo Dugme, spektakl opowiada historię dwóch kobiet przez pryzmat nomadyzmu, będącego najistotniejszą cechą romskiej tożsamości grupowej.
„Ja i mój Cień” w choreografii Marty Rolskiej i Małgorzaty Boruń podejmuje temat skrywanych traum, które niczym tytułowy „cień” kładą się na całym naszym bieżącym życiu.
„Venus de freza” Mateusza Wróblewskiego eksploruje temat kobiecości w wielu jego wariantach: tradycyjnym, współczesnym, feministycznym, religijnym, popkulturowym. Etiuda utrzymana jest w komediowym tonie, a kolejne taneczne obrazy łączy symbolika truskawki, utożsamianej w mitologii rzymskiej z boginią piękna i miłości Wenus.
„Cirrostratus” w choreografii Aleksandra Staniszewskiego powstał pod wpływem inspiracji mitologią nordycką, a w szczególności systemu wierzeń. Autor ukazuje zjawisko śmierci jako jeden z etapów w drodze do życia wiecznego.
„W twoim odbiciu” duetu choreograficznego Klaudii Tkaczyk i Szymona Pacholca to opowieść o dzieleniu się miłością, pielęgnowaniu i sile uczuć.
„Noc na Łysej Górze” w choreografii Kamila Zdańkowskiego, inspirowana jest ludowymi wierzeniami i legendami o Górach Świętokrzyskich. Opowiada historię dwójki dzieci – Jasia (Szymon Pacholec) i Małgosi (Klaudia Tkaczyk), którzy w towarzystwie Czarnego Kota (Małgorzata Kowalska) przeżywają niezwykłą przygodę w Noc Kupały. Spektakl ukazuje piękno folkloru ziemi świętokrzyskiej.
Źródło: KTT
