Najbliższy wykład z cyklu Niedziela w muzeum będzie dotyczył malarstwa Józefa Szermentowskiego (1833–1876), wybitnego malarza polskiego realizmu. Spotkanie towarzyszy wystawie Józef Szermentowski – Franciszek Kostrzewski. Uczeń i pierwszy mistrz.
Józef Szermentowski był uczniem Franciszka Kostrzewskiego w domu swojego protektora Tomasza Zielińskiego w Kielcach (1849-1850), następnie kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1853–1857), należał do „cyganerii” malarskiej. W okresie studiów malował pejzaże ukierunkowane na architekturę, np. Widok Sandomierza od strony Wisły (1855), Chęciny (1857), Klasztor na Świętym Krzyżu (1859). W 1860 roku wyjechał na stypendium do Francji, gdzie spędził resztę twórczego życia. Zapoznał się z dziełami barbizończyków, pod wpływem których zmienił sposób malowania przyrody, zaczął odtwarzać jej stany i zjawiska, np. Skraj lasu (ok. 1860), Odpoczynek oracza (1861), Jezioro w lesie (ok. 1860-1870),Studium drzew (po 1868), Krajobraz z krowami u wodopoju (ok. 1870), Widok Saskiej Kępy (1872), Krajobraz nadrzeczny (1873), Bydło schodzące do wodopoju (1876), W parku (1873). W swojej twórczości malował polskie pejzaże Kościółek wiejski w Krakowskiem (1874) oraz poruszał temat niedoli chłopów, np. Poddaństwo (1873), Biednemu wiatr w oczy (1875). Na spotkaniu poświęconemu malarstwu Józefa Szermentowskiego pokazane zostaną również dwie kopie jego obrazów: Procesja w Chęcin (1857) i Widok rynku w Szydłowcu (1858, w trakcie konserwacji) pędzla początkującego malarza Kazimierza Szermętowskiego (1840-1864?), brata Józefa Szermentowskiego.
Wykład w Pałacu Biskupów Krakowskich poprowadzi dr Anna Myślińska. Spotkanie odbędzie się 21 stycznia o godz. 12.00. Wstęp wolny.
Józef Szermentowski był uczniem Franciszka Kostrzewskiego w domu swojego protektora Tomasza Zielińskiego w Kielcach (1849-1850), następnie kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1853–1857), należał do „cyganerii” malarskiej. W okresie studiów malował pejzaże ukierunkowane na architekturę, np. Widok Sandomierza od strony Wisły (1855), Chęciny (1857), Klasztor na Świętym Krzyżu (1859). W 1860 roku wyjechał na stypendium do Francji, gdzie spędził resztę twórczego życia. Zapoznał się z dziełami barbizończyków, pod wpływem których zmienił sposób malowania przyrody, zaczął odtwarzać jej stany i zjawiska, np. Skraj lasu (ok. 1860), Odpoczynek oracza (1861), Jezioro w lesie (ok. 1860-1870),Studium drzew (po 1868), Krajobraz z krowami u wodopoju (ok. 1870), Widok Saskiej Kępy (1872), Krajobraz nadrzeczny (1873), Bydło schodzące do wodopoju (1876), W parku (1873). W swojej twórczości malował polskie pejzaże Kościółek wiejski w Krakowskiem (1874) oraz poruszał temat niedoli chłopów, np. Poddaństwo (1873), Biednemu wiatr w oczy (1875). Na spotkaniu poświęconemu malarstwu Józefa Szermentowskiego pokazane zostaną również dwie kopie jego obrazów: Procesja w Chęcin (1857) i Widok rynku w Szydłowcu (1858, w trakcie konserwacji) pędzla początkującego malarza Kazimierza Szermętowskiego (1840-1864?), brata Józefa Szermentowskiego.
Wykład w Pałacu Biskupów Krakowskich poprowadzi dr Anna Myślińska. Spotkanie odbędzie się 21 stycznia o godz. 12.00. Wstęp wolny.
Źródło: MNKi
