Głównym punktem wieczoru była projekcja polskiego filmu niemego z 1919 roku „Ludzie bez jutra” w reżyserii Aleksandra Hertza. Obraz odnowiony i odrestaurowany, opowiada historię miłosną osadzoną w realiach stolicy okresu międzywojennego. W opisie filmu czytamy „Alfred Runicz, rotmistrz huzarów jest zaręczony z córką Pawła Lenina, prezesa teatrów miejskich w Warszawie. Do nowej premiery prezes angażuje Lolę Wirską, znaną artystkę, piękną kobietę, która słynie z licznych romansów.” O muzyczną oprawę na żywo zadbali członkowie grupy MGM Trio w składzie Kuba Mazur – perkusja, Rafał Gęborek – trąbka, Łukasz Mazur - instrumenty klawiszowe.
„Od kilku lat w naszym kinie przyjęły się seanse filmów niemych z muzyką na żywo. To nie pierwszy raz kiedy panowie z MGM Trio dostają zadanie, aby przygotować ścieżkę dźwiękową do filmu, ale zawsze wychodzi im to znakomicie” – mówił Jarosław Skulski, kierownik kina Fenomen.
Zanim widzowie mogli oddać się seansowi wysłuchali krótkiego słowa wstępnego dyrektora WDK Jarosława Machnickiego, który przybliżył historię kina w gmachu obecnego Wojewódzkiego Domu Kultury.
„Powstanie kina w tym budynku było wpisane już w założenia budowy, jednak prawdopodobnie z powodu kłopotów finansowych sprzęt pojawił się dopiero dwa lata później, w roku 1937” – mówił dyrektor WDK Jarosław Machnicki.
Warta podkreślenia jest jakość sprzętu, która 10-krotnie przewyższała inne kieleckie kina i 3-krotnie ówczesne kina warszawskie. Sprzęt wykorzystywany w kinie ówczesnego Domu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego było porównywalny z największymi i najlepszymi kinami w Londynie, czy Nowym Jorku.
Na przestrzeni 80-ciu lat kino w budynku WDK przeżywało najróżniejsze koleje losu. Kilkakrotnie było zamykane, m.in. tuż po II wojnie światowej, kiedy to większość cennych przedmiotów, w tym sprzętu kinowego, została splądrowana. Dopiero 11 lat później udało się na nowo reaktywować kino nadając mu na krótko, bo tylko tydzień, nazwę „Związkowiec”, by następnie przeobrazić je w kino „Robotnik”. W latach 70-tych kino zamiennie nazywane było „Robotnik” i „Studyjne”. Ostatecznie ta druga nazwa na stałe zagościła w małej sali kina „Moskwa”, a to mieszczące się w gmachu WDK nosiło nazwę budynku. W późniejszych latach kino znane było jeszcze pod nazwą „Echo”.
„W 2012 roku podjęliśmy decyzję, aby działającemu kinu nadać nazwę „Fenomen”, pod którą kino aktualnie funkcjonuje” – dodał na koniec dyrektor Machnicki.
Przed projekcją filmu część gości wyłoniona w loterii, otrzymała nagrody ufundowane przez dystrybutorów filmowych oraz pamiątkowe albumy o zmarłym pod koniec ubiegłego roku Andrzeju Wajdzie przygotowane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.
„Myślę, że to nie jest ostatnie spotkanie z filmem przy muzyce na żywo. Warto odwiedzać nasze kino, by zobaczyć filmy, których nie ma w innych kinach komercyjnych w Kielcach albo pojawić się tak jak dziś i zobaczyć naprawdę stare kino połączone z nową muzyką, która nadaje mu wyjątkowy charakter” – mówił na zakończenie Jarosław Skulski.
W grudniu tego roku możemy spodziewać się kolejnego ciekawego i niepowtarzalnego wieczoru za sprawą 5. jubileuszu kina Fenomen. Szczegółowy repertuar dostępny jest na stronie wdk-kielce.pl oraz profilu facebook’owym kina Fenomen.
„Od kilku lat w naszym kinie przyjęły się seanse filmów niemych z muzyką na żywo. To nie pierwszy raz kiedy panowie z MGM Trio dostają zadanie, aby przygotować ścieżkę dźwiękową do filmu, ale zawsze wychodzi im to znakomicie” – mówił Jarosław Skulski, kierownik kina Fenomen.
Zanim widzowie mogli oddać się seansowi wysłuchali krótkiego słowa wstępnego dyrektora WDK Jarosława Machnickiego, który przybliżył historię kina w gmachu obecnego Wojewódzkiego Domu Kultury.
„Powstanie kina w tym budynku było wpisane już w założenia budowy, jednak prawdopodobnie z powodu kłopotów finansowych sprzęt pojawił się dopiero dwa lata później, w roku 1937” – mówił dyrektor WDK Jarosław Machnicki.
Warta podkreślenia jest jakość sprzętu, która 10-krotnie przewyższała inne kieleckie kina i 3-krotnie ówczesne kina warszawskie. Sprzęt wykorzystywany w kinie ówczesnego Domu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego było porównywalny z największymi i najlepszymi kinami w Londynie, czy Nowym Jorku.
Na przestrzeni 80-ciu lat kino w budynku WDK przeżywało najróżniejsze koleje losu. Kilkakrotnie było zamykane, m.in. tuż po II wojnie światowej, kiedy to większość cennych przedmiotów, w tym sprzętu kinowego, została splądrowana. Dopiero 11 lat później udało się na nowo reaktywować kino nadając mu na krótko, bo tylko tydzień, nazwę „Związkowiec”, by następnie przeobrazić je w kino „Robotnik”. W latach 70-tych kino zamiennie nazywane było „Robotnik” i „Studyjne”. Ostatecznie ta druga nazwa na stałe zagościła w małej sali kina „Moskwa”, a to mieszczące się w gmachu WDK nosiło nazwę budynku. W późniejszych latach kino znane było jeszcze pod nazwą „Echo”.
„W 2012 roku podjęliśmy decyzję, aby działającemu kinu nadać nazwę „Fenomen”, pod którą kino aktualnie funkcjonuje” – dodał na koniec dyrektor Machnicki.
Przed projekcją filmu część gości wyłoniona w loterii, otrzymała nagrody ufundowane przez dystrybutorów filmowych oraz pamiątkowe albumy o zmarłym pod koniec ubiegłego roku Andrzeju Wajdzie przygotowane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.
„Myślę, że to nie jest ostatnie spotkanie z filmem przy muzyce na żywo. Warto odwiedzać nasze kino, by zobaczyć filmy, których nie ma w innych kinach komercyjnych w Kielcach albo pojawić się tak jak dziś i zobaczyć naprawdę stare kino połączone z nową muzyką, która nadaje mu wyjątkowy charakter” – mówił na zakończenie Jarosław Skulski.
W grudniu tego roku możemy spodziewać się kolejnego ciekawego i niepowtarzalnego wieczoru za sprawą 5. jubileuszu kina Fenomen. Szczegółowy repertuar dostępny jest na stronie wdk-kielce.pl oraz profilu facebook’owym kina Fenomen.
