Od pierwszej generacji jest znacznie nowocześniejszy, dwa razy większy i zamiast pomruków “jaskiniowca” może wypowiedzieć wiele wcześniej nagranych fraz. Posiada czujniki podczerwieni i podstawowego rozpoznawania kolorów, czujniki chwytu dłoni, czujniki dłoni i stóp aktywowane dotykiem oraz czujniki dźwięku. Dzięki przegubowej budowie talii, ramion, dłoni i nóg V2 ma zapewnioną różnorodną animację ciała.
Historia robotów sięga starożytności. Pierwsze wzmianki o tej idei można znaleźć w “Iliadzie” Homera, gdzie opisywani są “złoci słudzy” – mechaniczne istoty wykute z metali szlachetnych, takich jak złoto czy brąz przez boga kowali Hefajstosa. W V wieku p.n.e. w Cesarstwie Chińskim zdolny mechanik Yan Shi napisał dzieło pt. “Lie Zi”, w którym zawarł obszerne opisy maszyn mechanicznych. Legenda mówi, że zbudował naturalnej wielkości mechaniczną figurę człowieka i podarował ją cesarzowi Chin.
Zanim wynalazcy w Europie zaczęli tworzyć maszyny humanoidalne, próbowali swych sił z mechanizmami mniejszymi, tworząc zabawki i zegary z mobilnymi figurkami poruszanymi parą lub wodą. Jednym z najbardziej znanych mechanizmów tego typu jest latający gołąb skonstruowany przez Archytasa z Tarentu około 420 roku p.n.e. Do końca I wieku n.e. w dziele “Pneumatica” Herona z Aleksandrii opisanych zostało ponad 100 maszyn mechanicznych i automatycznych.
W 1206 roku naczelny inżynier na dworze króla Anatolii Ismail al-Jazeri spisuje “Automate – ksiegę wiedzy o pomysłowych urządzeniach mechanicznych”. Opisano w niej między innymi mechanicznych muzykantów oraz urządzenie podające wodę. W tym czasie w Europie jedyną wzmianką o robotach jest legenda o stworzeniu mosiężnej głowy przez Rogera Bacona i to nie za sprawą nauki a magii.
Dopiero w 1495 roku Leonardo da Vinci opracował mechanicznego rycerza, który potrafił stać, siadać, podnosić przyłbicę i poruszać rękoma. Cały mechanizm oparty był na systemie rolek i sznurków.
Historia robotów sięga starożytności. Pierwsze wzmianki o tej idei można znaleźć w “Iliadzie” Homera, gdzie opisywani są “złoci słudzy” – mechaniczne istoty wykute z metali szlachetnych, takich jak złoto czy brąz przez boga kowali Hefajstosa. W V wieku p.n.e. w Cesarstwie Chińskim zdolny mechanik Yan Shi napisał dzieło pt. “Lie Zi”, w którym zawarł obszerne opisy maszyn mechanicznych. Legenda mówi, że zbudował naturalnej wielkości mechaniczną figurę człowieka i podarował ją cesarzowi Chin.
Zanim wynalazcy w Europie zaczęli tworzyć maszyny humanoidalne, próbowali swych sił z mechanizmami mniejszymi, tworząc zabawki i zegary z mobilnymi figurkami poruszanymi parą lub wodą. Jednym z najbardziej znanych mechanizmów tego typu jest latający gołąb skonstruowany przez Archytasa z Tarentu około 420 roku p.n.e. Do końca I wieku n.e. w dziele “Pneumatica” Herona z Aleksandrii opisanych zostało ponad 100 maszyn mechanicznych i automatycznych.
W 1206 roku naczelny inżynier na dworze króla Anatolii Ismail al-Jazeri spisuje “Automate – ksiegę wiedzy o pomysłowych urządzeniach mechanicznych”. Opisano w niej między innymi mechanicznych muzykantów oraz urządzenie podające wodę. W tym czasie w Europie jedyną wzmianką o robotach jest legenda o stworzeniu mosiężnej głowy przez Rogera Bacona i to nie za sprawą nauki a magii.
Dopiero w 1495 roku Leonardo da Vinci opracował mechanicznego rycerza, który potrafił stać, siadać, podnosić przyłbicę i poruszać rękoma. Cały mechanizm oparty był na systemie rolek i sznurków.
Źródło: MZiZ
Fot. Marcin Gawliński
