Biblia Gutenberga jest pierwszym wydawnictwem w Europie, wydrukowanym przy użyciu czcionki ruchomej. Została przygotowana i wydrukowana w latach 1452-1455 w Moguncji przez Johannesa Gutenberga, który był również jej wydawcą. Działalność Gutenberga przypada na okres rozwoju drukarstwa w zachodniej Europie. Początkowo Gutenberg stosował znane już wcześniej w Europie czcionki drewniane, z czasem opracował własną wersję czcionek metalowych, posługiwał się także glinianymi. Skonstruował specjalny aparat do ich odlewania, w którym nowością było używanie wymiennych matryc. Zaprojektował również własną wersję prasy drukarskiej na wzór znanych już pras introligatorskich. Biblia wydrukowana została prawdopodobnie w około 180 egzemplarzach. Do naszych czasów przetrwało 48 egzemplarzy tej najcenniejszej książki świata, z czego tylko dwadzieścia kompletnych. Swój egzemplarz ma również Polska. Jedyny w Polsce egzemplarz tej książki przechowuje Muzeum Diecezjalne im. Biskupa Stanisława Wojciecha Okoniewskiego w Pelplinie. Składa się on z dwóch tomów, wydrukowany został na papierze w oryginalnej XV-wiecznej oprawie, wykonanej przez słynnego introligatora, mistrza Henryka Costera z Lubeki. Podobnie, jak pozostałe egzemplarze Biblii, również pelpliński zawiera łaciński tekst wszystkich ksiąg Pisma Świętego w tłumaczeniu św. Hieronima. Inicjały i zdobienia Biblii wykonane zostały ręcznie przez tzw. rubrykatorów.
Fot. Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka
Fot. Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka
