Na fotografiach Andrzeja Grudnia z pozoru zwyczajne, codzienne obrazy, stają się pretekstem do oddzielenia teraźniejszości od strumienia przemijania. Zatrzymana w kadrze chwila, może się już wydarzyła, albo dopiero się wydarzy. Ten zapisany w kadrze stan przejściowy powoduje, że wszystkie alternatywne etapy zdarzeń nakładają się na siebie i nabierają nowego wymiaru. Ocierając się o uczucie deja vu, poznajemy wynik - fotograficzną impresję o przemijaniu. Autor zdaje się wchodzić w rolę anioła stróża. Prowadzi bohaterów po następujących po sobie pozornie błahych chwilach życia codziennego. W obrazie analizuje ich wybór kierunku drogi i trafność podjętych decyzji.
Prezentowane fotografie pochodzą z czterech cykli: „Autoportrety”, „Świat równoległy”, „Emocje egzystencji” oraz „Przewidoczni”.
Zdjęcia z cyklu „Autoportrety” zostały wykonane aparatami otworkowymi na materiałach światłoczułych. Ich niedoskonałość wymusiła długie czasy naświetlania, pokazując w ten sposób rozciągnięte w czasie stany emocjonalne duszy. Długie minuty pozowania obnażają wewnętrzną energię, która jest kodem obrazowym czytelnym dla otoczenia, pokazują bezsilność, apatię, otwarcie na marzenia czy gniew.
Zdjęcia z cyklu „Autoportrety” zostały wykonane aparatami otworkowymi na materiałach światłoczułych. Ich niedoskonałość wymusiła długie czasy naświetlania, pokazując w ten sposób rozciągnięte w czasie stany emocjonalne duszy. Długie minuty pozowania obnażają wewnętrzną energię, która jest kodem obrazowym czytelnym dla otoczenia, pokazują bezsilność, apatię, otwarcie na marzenia czy gniew.
„Świat równoległy” to fotografie wykonane w technice podczerwieni. Obrazy zatrzymane w tych kadrach charakteryzują się wyjątkowym spokojem i pięknem. To świat, w którym czas jakby płynął wolniej, życie pulsuje w niezakłóconym rytmie, a przyroda skalą i potęgą przerasta cywilizację ludzką. To idealny, wymarzony świat, jakby ze snu. Nierealny, a jednak prawdziwy, zarejestrowany techniką fotograficzną.
Zbiór obserwacji „Emocje egzystencji” to według autora powidoki życia podejrzanego u innych ludzi, często obcych, przypadkowo napotkanych. Zdjęcia, które wydają się pojedynczymi obrazami łączy jednak jedna idea. To fascynacja tym jak żyją przypadkowo spotkani ludzie i jaki na nich ma wpływ energia świata, jaką wobec niej przyjmują postawę.
I czwarty z prezentowanych to projekt „Przewidoczni”, który jest rozwijany już od ponad dekady. Prace zostały wykonane techniką długiego czasu naświetlania. Dzięki czemu nie definiują świata w ostrym i jednoznacznym obrazie zatrzymanego czasu, ale jako otwarty strumień zdarzeń, płynną rzeczywistość, która nas wciąga w swój nurt, porywa, czasem zatraca. To zapis spostrzeżeń związanych z biegiem życia, próba analizy sensu tego, co robimy, jak funkcjonujemy w systemie, którego częścią jesteśmy.
Andrzej Grudzień (ur. 1973) - artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF), stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wykładowca i dyrektor Studium Fotografii ZPAF w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia z fotografii analogowej. Vloger, organizator licznych szkoleń i warsztatów fotograficznych. Pracował także jako fotoreporter w radomskim „Echu dnia”. Wystawiał swoje prace w Warszawie, Katowicach, Chełmie, Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Serocku, Nowym Tomyślu oraz włoskim Trieście. Projekt "Przewidoczni" po raz pierwszy był prezentowany w 2011 na wystawie indywidualnej w Warszawie.
Wernisaż wystawy odbędzie się online 11 marca o godzinie 18.00.
Wernisaż wystawy odbędzie się online 11 marca o godzinie 18.00.
Źródło: DŚT
