Wystawa jest opowieścią Andrzeja Strumiłły o Azji na podstawie albumu, w którym artysta pokazuje bogactwo kulturowe Dalekiego Wschodu, dając wyraz swojej długoletniej fascynacji. Album Azja. Sacrum wydana przez Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria w 2019 roku, to jedna z ostatnich książek Andrzeja Strumiłły. Jest podsumowaniem podróży i wyjazdów azjatyckich autora na przestrzeni pół wieku, a jej powstanie miało dla niego specjalne znaczenie. Andrzej Strumiłło był autorem jej koncepcji wydawniczej, fotografii, tekstu i projektu graficznego. W kwietniu mija rok od jego śmierci.
Pół wieku podróżowałem po Azji. Byłem pielgrzymem z okiem otwartym. Usiłowałem zbliżyć się do pojęć i światów nam niedostępnych. Szukałem odpowiedzi na istotę człowieczeństwa. Znałem europejskie akademie i czarny kwadrat Malewicza. O ikonosferze rozmawiałem z profesorem Mieczysławem Porębskim. Z dziesiątków tysięcy azjatyckich negatywów wybrałem do książki "Azja.Sacrum" fotografie świątyń i bogów, składając hołd Człowiekowi który je stworzył. (Andrzej Strumiłło Azja.Sacrum Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, Gdańsk, 2019)
Wernisaż odbędzie się online 24 kwietnia o godzinie 18.00 Będzie można go obejrzeć na profilu FB Galerii Współczesnej Sztuki Sakralnej "Dom Praczki" oraz na kanale YT. Wystawa potrwa do czerwca.
Andrzej Strumiłło (rocznik 1927, zmarł 9 kwietnia 2020 roku) – malarz, grafik, rzeźbiarz, fotograf, pisarz i poeta, podróżnik, scenograf, erudyta, wilnianin, wiele dekad temu osiadł na Suwalszczyźnie, by być jak najbliżej Litwy i Białorusi - ziemi swoich przodków. Był uczniem Władysława Strzemińskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Uprawiał bardzo różne dziedziny artystyczne: malarstwo, grafikę, rzeźbę, rysunek i fotografię. Projektował pawilony wystawiennicze. Tworzył również poezję i pisał dzienniki, a także projektował i ilustrował książki. Po studiach podróżował po Europie i krajach Dalekiego Wschodu. Odwiedził m.in. Nepal, Indie, Japonię, Tajlandię, Wietnam, Mongolię, Chiny, Syrię, Turcję, Syberię i Kaukaz. Do Azji odbył najwięcej swych podróży w życiu – samych negatywów z owych wypraw pozostawił w swych zbiorach blisko 30 tysięcy. W latach 1977-1980 pracował na stanowisku profesora krakowskiej ASP. Był jednym z inicjatorów interdyscyplinarnych spotkań "Sztuka i środowisko" w Wigrach oraz Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego "Integrart". W latach 1982-1984 Strumiłło kierował pracownią graficzną przy sekretariacie ONZ w Nowym Jorku. Po powrocie do Polski osiedlił się w Maćkowej Rudzie, gdzie zajmował się nie tylko pracą twórczą, ale również uprawą roli i hodowlą koni. Twórczość Andrzeja Strumiłły sięga do najgłębszych początków sztuki, myśli, wrażliwości. Był twórcą o olbrzymim dorobku artystycznym. Wypowiadał się w wielu tworzywach i technikach. W jego pracach pojawiają się różne wątki: od poetycko-metaforycznych po abstrakcyjne, a wszystkie łączy głębokie przesłanie o egzystencjalnej wymowie.
W latach 40. Strumiłło zainteresował się fotografią. Wtedy powstały jego pierwsze zdjęcia wykonane Leicą. Interesowały go azjatyckie tradycje i kanony piękna. Wiele ich elementów przeniknęło do twórczości artysty. Powstały wówczas cykle rysunkowe i fotograficzne: "Chiny" (1954 i 1961), "Daleki Wschód", "ZSRR" (1958), "Indie" (1959, 1970, 1972), "Mongolia" (1967), "Wietnam" (1969, 1970, 1978), "Nepal" (1974, 1980), "Japonia" i "Tajlandia" (1978). Ze swoich azjatyckich wypraw przywoził setki rysunków reportażowych, malował też obrazy olejne, robił zdjęcia i cały czas powiększał swoją unikatową kolekcję sztuki azjatyckiej.
Dorobek Andrzeja Strumiłły obejmuje ponad 120 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą oraz blisko 150 wydawnictw. Swoje prace pokazywał m.in. w: Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Szczecinie, Łodzi, Katowicach, Olsztynie, Elblągu, Toruniu, Płocku, Radomiu, Suwałkach, Pekinie, New Delhi, Ułan Bator, Hanoi, Katmandu, Tokio, Berlinie, Bremie, Antwerpii, Mediolanie, Duisburgu, Pradze, Bratysławie, Moskwie, Leningradzie, Kownie, Druskiennikach, Szawlach (Litwa), Jużno-Sachalińsku, Nowym Jorku, Meadville (USA). Uczestniczył także w ogromnej liczbie ekspozycji zbiorowych (w tym reprezentujących sztukę polską za granicą), m.in. w: Nowym Jorku, Hawanie, Bielefeld, Edynburgu, Lizbonie, Madrycie, Rzymie, Genui, Lyonie, Düsseldorfie, Hanowerze, Münster, Leverkusen. Brał również udział w Biennale w Săo Paulo (1969) i Biennale Wenecji (1972).
Źródło: Galeria Współczesnej Sztuki Sakralnej "Dom Praczki"
W latach 40. Strumiłło zainteresował się fotografią. Wtedy powstały jego pierwsze zdjęcia wykonane Leicą. Interesowały go azjatyckie tradycje i kanony piękna. Wiele ich elementów przeniknęło do twórczości artysty. Powstały wówczas cykle rysunkowe i fotograficzne: "Chiny" (1954 i 1961), "Daleki Wschód", "ZSRR" (1958), "Indie" (1959, 1970, 1972), "Mongolia" (1967), "Wietnam" (1969, 1970, 1978), "Nepal" (1974, 1980), "Japonia" i "Tajlandia" (1978). Ze swoich azjatyckich wypraw przywoził setki rysunków reportażowych, malował też obrazy olejne, robił zdjęcia i cały czas powiększał swoją unikatową kolekcję sztuki azjatyckiej.
Dorobek Andrzeja Strumiłły obejmuje ponad 120 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą oraz blisko 150 wydawnictw. Swoje prace pokazywał m.in. w: Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Szczecinie, Łodzi, Katowicach, Olsztynie, Elblągu, Toruniu, Płocku, Radomiu, Suwałkach, Pekinie, New Delhi, Ułan Bator, Hanoi, Katmandu, Tokio, Berlinie, Bremie, Antwerpii, Mediolanie, Duisburgu, Pradze, Bratysławie, Moskwie, Leningradzie, Kownie, Druskiennikach, Szawlach (Litwa), Jużno-Sachalińsku, Nowym Jorku, Meadville (USA). Uczestniczył także w ogromnej liczbie ekspozycji zbiorowych (w tym reprezentujących sztukę polską za granicą), m.in. w: Nowym Jorku, Hawanie, Bielefeld, Edynburgu, Lizbonie, Madrycie, Rzymie, Genui, Lyonie, Düsseldorfie, Hanowerze, Münster, Leverkusen. Brał również udział w Biennale w Săo Paulo (1969) i Biennale Wenecji (1972).
Źródło: Galeria Współczesnej Sztuki Sakralnej "Dom Praczki"
