Czas jako motyw przewodni niniejszej wystawy nie był wyborem przypadkowym. Z jednej strony ten rzeczywisty i wymierny fenomen wpisuje się w życie codzienne i dotyka każdego człowieka. Z drugiej zaś strony Czas to doskonała iluzja przenikająca całe istnienie. Przeszłość zawsze wygrywa z ulotną chwilą obecną, która zmierza do nieistniejącej przyszłości. Jakże to frustrujące, a równocześnie prowokujące i inspirujące.
Czy możemy uczyć się na błędach przeszłości? Czy jesteśmy w stanie świadomie doświadczać chwili obecnej? Dokąd zmierzamy? Czas ma za nic nasze rozmyślania, płynie bez względu na nasze działania, a jednak nieustannie dotyka każdego. Każdego z nas na inny sposób. Dotyk ten może być podobny do matczynej czułości, niecierpliwy, pełen tęsknoty, a równocześnie smutku. Inaczej widzi go dziecko, zupełnie inaczej osoba starsza. Te cenne dla nas momenty, w których czas przestaje nas dotykać, są zazwyczaj krótkim mgnieniem. Gdy je złapać, stają się szansą na odrobinę dystansu, a może nawet głęboki wgląd.
Wystawa jest zaproszeniem do zwolnienia kroku i doświadczenia chwili obecnej – „teraz".Wystawa czynna od 13 maja do 20 września 2016 r w Filharmonii Świętokrzyskiej.
Czy możemy uczyć się na błędach przeszłości? Czy jesteśmy w stanie świadomie doświadczać chwili obecnej? Dokąd zmierzamy? Czas ma za nic nasze rozmyślania, płynie bez względu na nasze działania, a jednak nieustannie dotyka każdego. Każdego z nas na inny sposób. Dotyk ten może być podobny do matczynej czułości, niecierpliwy, pełen tęsknoty, a równocześnie smutku. Inaczej widzi go dziecko, zupełnie inaczej osoba starsza. Te cenne dla nas momenty, w których czas przestaje nas dotykać, są zazwyczaj krótkim mgnieniem. Gdy je złapać, stają się szansą na odrobinę dystansu, a może nawet głęboki wgląd.
Wystawa jest zaproszeniem do zwolnienia kroku i doświadczenia chwili obecnej – „teraz".Wystawa czynna od 13 maja do 20 września 2016 r w Filharmonii Świętokrzyskiej.
Źródlo: FŚ